اثر آمفوتریسین b و فلوکونازول بر قارچ های جدا شده از بیمارستان

زمینه و هدف : عفونت های قارچی بیمارستانی در دهه اخیر در اثر افزایش بیماران دارای نقص ایمنی، افزایش چشمگیری داشته است. این مطالعه به منظور ارزیابی فعالیت ضدقارچی آمفوتریسین b و فلوکونازول علیه قارچ های جدا شده از محیط بیمارستان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی – تحلیلی روی 33 نمونه قارچی جدا شده از بخش های مختلف بیمارستان امام خمینی (ره) تهران طی 8 ماه در سال 1392 انجام شد. نمونه های قارچی با استفاده از سوآپ استریل تهیه شدند و نوع آنها با روش اسلاید کالچر تعیین شد. رقت های دارویی از  µg/ml 0.25-128و سوسپانسیون قارچی با محدوده سلولی 0.5-5×105 cfu/ml تهیه شد. میزان mic داروها طبق استاندارد nccls-m38p تعیین گردید. یافته ها : آسپرژیلوس با فراوانی 13 مورد (39.4%) بیشترین و آلترناریا و سیرسینلا هر کدام با فراوانی یک مورد (3 درصد) کمترین قارچ جدا شده بودند. محدوده mic داروی فلوکونازول 64-128 µg/ml برای تمام سویه ها و محدوده mic آمفوتریسین بی  16-64 µg/ml تعیین شد. محدوده mic آمفوتریسین b نسبت به فلوکونازول به طور معنی داری کاهش نشان داد (p<0.05). نتیجه گیری : سویه های قارچی جدا شده از محیط بیمارستان نسبت به دو داروی آمفوتریسین b و فلوکونازول مقاوم بودند.